Η Υπερτασική Αμφιβληστροειδοπάθεια είναι η προσβολή του αμφιβληστροειδούς λόγω αυξημένης συστηματικής αρτηριακής πίεσης.
Διακρίνεται σε διάφορα στάδια, ανάλογα με την βαρύτητα, η οποία εξαρτάται από τη χρονική διάρκεια της αρτηριακής υπέρτασης και το βαθμό αυτής. Η υπέρταση συνήθως δεν δίνει συμπτώματα στα αρχικά στάδια και μπορεί να παραμένει για χρόνια αδιάγνωστη, αν κανείς δεν μετράει την πίεσή του προληπτικά. Λειτουργεί όμως ύπουλα, δημιουργώντας χρόνιες βλάβες στα αγγεία του αμφ/δούς.
Στα μάτια τα ευρήματα είναι ήπια στην αρχή, με σκλήρυνση και ελίκωση των αγγείων του βυθού. Οι αρτηρίες στενεύουν και σκληραίνουν, με αποτέλεσμα να πιέζουν και να «στραγγαλίζουν» τις φλέβες που βρίσκονται από κάτω τους, στα σημεία όπου διασταυρώνονται, και να ελαττώνουν τη ροή του αίματος μέσα σ αυτές. Αυτό το σημείο λέγεται σημείο διασταύρωσης (Salus-Gunn). Στο τελικό στάδιο μπορεί να οδηγήσει σε απόφραξη της φλέβας του αμφ/δούς (βλέπε σχετική ανάρτηση). Σε βαριά και χρόνια υπέρταση, μπορεί να υπάρχουν αιμορραγίες στο βυθό, οίδημα του οπτικού νεύρου, λευκές κηλίδες (βαμβακόμορφες κηλίδες- εξιδρώματα), λόγω ισχαιμίας στην μικροκυκλοφορία του αμφ/δούς.
Θεραπεία
Η καλή και σταθερή ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης με τα κατάλληλα φάρμακα αποτελεί θεραπεία, καθώς και η ρύθμιση της διατροφής. Στόχος είναι να μην δημιουργηθούν περαιτέρω επιπλοκές στα μάτια. Ο Οφθαλμίατρος με τη βυθοσκόπηση μπορεί να πρωτοδιαγνώσει την υπέρταση και να παραπέμψει τον ασθενή στον καρδιολόγο, καθώς επίσης να κάνει σταδιοποίηση της νόσου. Αρκετές φορές συμβαίνει να ανακαλύψουμε υπέρταση αλλά και διαβήτη από τις αλλοιώσεις στο βυθό των ματιών.