Τα μάτια στους πίνακες ζωγραφικής παρέχουν την κύρια εστίαση, καθορίζοντας μια σχέση μεταξύ της σύνθεσης και του θεατή.
Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ είπε κάποτε: «Θα προτιμούσα να ζωγραφίζω τα μάτια των ανθρώπων παρά τους καθεδρικούς ναούς, γιατί υπάρχει κάτι στα μάτια, που λείπει από έναν καθεδρικό ναό, όσο σοβαρός και εντυπωσιακός κι αν είναι». Αυτό συνοψίζει τη σημασία του βλέμματος, μαζί με την ψυχολογική ενδοσκόπηση που υπονοεί, σε ένα έργο τέχνης.
Κατά τη μελέτη των πολλών αυτοπροσωπογραφιών του Βίνσεντ Βαν Γκογκ, είναι εμφανής η ανησυχητική ιστορία πόνου και σύγχυσης στα μάτια του καλλιτέχνη. Ήταν σαν να ήξερε ο ίδιος το μονοπάτι που τελικά θα διανύσει με τον καιρό, σαν να φώναζε για βοήθεια, σαν να μην καταλάβαινε γιατί οι άλλοι δεν έβλεπαν αυτό που εκείνος έβλεπε και ένοιωθε….
“Η ΘΛΙΨΗ ΘΑ ΚΡΑΤΉΣΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ”
Αυτοπροωπογραφία, Vincent Van Gogh (1853-1890)
